เหลือเชื่อ ลูกชายหายไปตั้งแต่ 3 ขวบ ผ่านมา 12 ปี บังเอิญขับรถชนขอทาน เห็นหน้าชัดๆ พ่อแม่จำได้ทันที
เว็บไซต์ phunuphapluat รายงานเรื่องราวปปาฏิหาริย์ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อปลายปี พ.ศ. 2560 ที่เขตซุ่นเต๋อ เมืองฝอซาน มณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน ซึ่งเป็นช่วงเทศกาลที่ผู้คนจะกลับไปใช้เวลากับครอบครัว แต่ครอบครัวเจ้าของร้านตัดผมกลับไม่ได้มีความสุขมากนัก ในระหว่างที่กำลังขับรถไปตามท้องถนน ภรรยาของเขาร้องไห้อย่างสุดกลั้น เมื่อมองภาพครอบครัวสุขสันต์ที่พาลูกๆ ไปซื้อของ และพูดว่า “ลูกของเราตอนนี้อายุ 15 ปีแล้ว ฉันสงสัยว่าตอนนี้เขาเป็นยังไงบ้าง”
ในตอนนั้นเองเสียงดังกระทบหน้ารถ ทำให้ความคิดของทั้งคู่กลับมาสู่ความเป็นจริง พวกเขาตื่นตระหนกรีบพากันลงจากรถเพื่อตรวจสอบอาการของคู่กรณีที่ถูกชน โชคดีเขาไม่ได้ขับเร็ว “เด็กชายขอทาน” จึงได้รับเพียงรอยขีดข่วนเล็กน้อยเท่านั้น อย่างไรก็ตาม เพื่อความปลอดภัยภรรยาของเขาจึงแนะนำให้พาเด็กชายไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล แต่เมื่อช่วยพยุงให้ลุกขึ้นยืนทั้งคู่ก็ต้องตกใจอีกครั้ง เพราะเด็กชายคนนี้มีใบหน้าที่คล้ายกับลูกชายตัวเล็กๆ ของพวกเขามาก ยิ่งเมื่อรู้ว่ามีอายุ 15 ปีเท่ากับลูกชาย เหมือนสัญชาตญาณของพวกเขาจะรู้สึกได้ถึงบางอย่าง
เมื่อไปถึงโรงพยาบาล สามีขอให้ภรรยาพาเด็กชายไปตรวจร่างกายและทำแผล ส่วนเขาแยกตัวออกมาพร้อมกับ “เส้นผม” ของเด็กชายที่แอบดึงมาด้วย และตรงไปที่แผนกสำหรับตรวจดีเอ็นเอตามลำพัง เพราะกลัวว่าผลจะไม่เป็นไปตามที่คาดหวังจึงไม่ได้บอกภรรยา ทั้งนี้ เขายังยอมจ่ายเงินในจำนวนที่มากกว่าปกติ เพราะต้องการที่จะทราบผลตรวจโดยเร็วที่สุด จากนั้นก็กลับไปหาภรรยาและบอกว่า เขาต้องการเลี้ยงอาหารเด็กชายเพื่อแสดงคำขอโทษ
เมื่อเห็นเด็กชายกินข้าวหลายชาม จิตใจของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความเห็นอกเห็นใจ ระหว่างนั้นเองก็มีสายจากทางโรงพยาบาลโทรเข้ามา สามีจึงขอตัวออกไปรับสาย ก่อนที่จะแอบไปโรงพยาบาลเพื่อรับผลตรวจ และก็เหมือนสวรรค์เมตตา ผลตรวจระบุว่าเขาและเด็กชายมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดถึง 99.99% เขาตื่นเต้นมากจนพูดไม่ออก รีบวิ่งกลับบ้านไปบอกให้ภรรยาทราบทันที หลังจากตามหาลูกชายมานานถึง 12 ปี ในที่สุดพวกเขาก็พบลูกชายโดยบังเอิญ คืนนั้นสามีภรรยาพาเด็กชายกลับบ้าน เปลี่ยนเสื้อผ้าสะอาดให้สวม และตัดผมให้เรียบร้อย ในที่สุดครอบครัวของพวกเขาก็กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง
ตามรายงานระบุด้วยว่า เด็กชายเกิดเมื่อปี พ.ศ.2545 ในตอนนั้นพ่อแม่เพิ่งเปิดร้านตัดผม จำเป็นต้องฝากทารกไว้กับคุณยายที่ต่างจังหวัด แต่ต่อมาเมื่อธุรกิจดีขึ้นเรื่อยๆ จึงตัดสินใจรับลูกมาดูแลเอง กระทั่งในวันที่ลูกค้าเข้ามาใช้บริการเต็มร้าน พวกเขาได้บอกให้ลูกออกไปเล่นกับเพื่อนๆ รอก่อน เมื่องานเรียบร้อยแล้วจะพาไปเที่ยวตามสัญญา โดยไม่รู้เลยว่านั่นจะทำให้สูญเสียลูกชายไปนานถึง 12 ปี
ในฝ่ายของเด็กชายวัย 15 ปี เล่าว่า เขาไม่มีความทรงจำตอนที่เขาหลงทางเพราะยังเด็กมา ตั้งแต่จำความได้เขาก็อาศัยอยู่ในครอบครัวอื่น และคิดเสมอว่าตัวเองเป็นลูกแท้ๆ ของครอบครัวนั้น แต่เมื่ออยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 พ่อแม่บุญธรรมมักจะทุบตีดุด่าเขา สุดท้ายก็ติดต่อชายคนหนึ่งให้มารับตัวกลับไป ทำให้เขาตระหนักได้ว่าคนที่เขาเรียกว่าพ่อแม่ ไม่ใช่พ่อแม่ทางสายเลือดของเขา
แต่ในตอนนั้นเขามีความเข้าใจผิดอีกอย่างเพิ่มขึ้นมา คือคิดว่าชายที่มารับคือพ่อแท้ๆ ที่ขายเขาให้กับคนอื่น เมื่อมาอยู่ด้วยกันเขาก็ไม่ได้เรียน เพราะชายคนนั้นไม่มีเงินส่งเสีย แต่บังคับให้เขาทำงานเพื่อหาเงิน แล้วเก็บเงินทั้งหมดที่เขาหามาได้ อีกทั้งยังเป็นคนขี้มาและชอบทุบตีทำร้ายร่างกาย ครั้งหนึ่งในตอนเมาถึงกับหยิบมีดขึ้นมาจะฆ่าเขา นั่นทำให้เขาหวาดกลัวและพยายามหาทุกทางเพื่อหลบหนีออกมา หลังจากนั้นก็หาอาหารจากถังขยะเพื่อเอาชีวิตรอดในแต่ละวัน จนได้พบกับพ่อแม่ที่แท้จริง
ทั้งนี้ ด้วยการระบุคำบอกเล่าและการระบุตัวตนจากเด็กชายวัย 15 ปี ในที่สุดเจ้าหน้าที่ก็สามารถติดตามจับกุมตัวชายคนดังกล่าวได้ ผู้ค้ามนุษย์ ได้รับการลงโทษที่เขาสมควรได้รับ ในขณะที่ครอบครัวก็ได้กลับมารวมกันเป็นครอบครัวในรอบ 12 ปี
